Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

ΕΛΙΑ

 

                                      

ΕΠΟΠΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΙΑ  

ΕΛΑΙΩΝΑΣ


"ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ ΕΛΑΙΟΚΑΡΠΟΥ" ΑΠΟ ΑΜΦΟΡΕΑ


ΛΙΟΜΑΖΩΜΑ



ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ 


ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΛΙΟΤΡΙΒΙ



ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΦΥΛΛΑ 



ΕΛΙΕΣ






ΚΛΑΔΙ ΕΛΙΑΣ

ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ




ΕΛΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ

ΕΛΑΙΩΝΑΣ V.V. GOGH


ΛΙΟΜΑΖΕΜΑ ΘΕΟΦΙΛΟΣ


ΚΟΜΠΟΛΟΪ  ΑΠΟ ΚΟΥΚΟΥΤΣΙΑ ΕΛΙΑΣ 




       ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΞΥΛΟ ΕΛΙΑΣ 

ΜΠΡΕΛΟΚ  

ΒΑΖΟ
 ΣΤΑΥΡΟΙ 
ΤΡΑΠΕΖΙ
ΜΠΟΝΣΑΙ ΕΛΙΑ


ΒΙΝΤΕΑΚΙΑ 


ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ   http://youtu.be/y8QH36By3hI

Η ΕΛΙΑ                                       http://youtu.be/hdOy-jtpbK0

ΕΛΙΑ ΚΑΙ ΜΥΘΟΣ                  http://youtu.be/VlE-ZqBSjnY



ΠΟΙΗΜΑΤΑ 

Η ΕΛΙΑ του Κωστή Παλαμά

Είμαι του ήλιου η θυγατέρα
Η πιο απ’όλες χαϊδευτή,
Χρόνια η αγάπη του πατέρα
Σ’αυτόν τον κόσμο με κρατεί.
Όσο να γύρω νεκρωμένη
Αυτόν το μάτι μου ζητεί.
Ειμ’ η ελιά η τιμημένη.
Όπου κι αν λάχω κατοικία
Δε μ’ απολείπουν οι καρποί,
ως τα βαθειά μου γηρατεία
Δε βρίσκω στη δουλειά
ντροπή..
Μ’έχει ο Θεός ευλογημένη
Κι είμαι γεμάτη προκοπή.
Ειμ’ η ελιά η τιμημένη.
Φρίκη ερημιά νερό σκοτάδι
Τη γη εθάψαν μια φορά
Εμε, ζωής φέρνει σημάδι
Στο Νώε η περιστερά.
Όλης της γης ειχα γραμμένη
Την ομορφάδα, τη χαρά.
Ειμ’ η ελιά η τιμημένη.
Εδώ στον ίσκιο μου αποκάτου
Ηρθ’ ο Χριστός ν’ αναπαυθεί
Κι ακούστήκ’ η γλυκιά λαλιά του
Λίγο προτού να σταυρωθεί.
Το δάκρυ του δροσιά αγιασμένη
Έχει στη ρίζα μου χυθεί.
Ειμ’ η ελιά η τιμημένη.
Και φως πραότατο χαρίζω
Εγώ στην άγρια τη νυχτιά
Τον πλούτο πια δε τον φωτίζω
Συ μ’ευλογείς φτωχολογιά.
Κι αν απ’ τον άνθρωπο διωγμένη
Φέγγω μπροστά στην Παναγιά.
Ειμ’ η ελιά η τιμημένη.


ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΟΛΕΜΗΣ

Ευλογημένο να ‘ναι ελιά το χώμα που σε τρέφει
κι ευλογημένος ο καρπός που πίνεις απ’ τα νέφη
κι ευλογημένος τρεις φορές Αυτός που σ’ έχει στείλει
για το λυχνάρι του φτωχού, για τ’ άγιου το καντήλι.


Το παραμύθι της ελιάς
  Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε σε μια φτωχογειτονιά ένα φτωχό μα πολύ καλόκαρδο κορίτσι που το έλεγαν Ελιά. Κάθε μέρα η Ελιά γύριζε τη γειτονιά της, έβλεπε τον κόσμο να ζει φτωχός και δυστυχισμένος και γύριζε στο σπίτι της πολύ στενοχωρημένη.
   Κάτι πρέπει να κάνω να τους βοηθήσω, σκεφτόταν. Κι από την άλλη μέρα κιόλας άρχισε. Βγήκε στη γειτονιά, κράτησε τα παιδιά της γειτόνισσας για να πάει να δουλέψει και να μπορεί να φέρει στα παιδιά της λίγο φαΐ. Μια άλλη μέρα πήγε στη γριούλα που ήταν άρρωστη, της μαγείρεψε, της σκούπισε το σπίτι, την έπλυνε, την τάισε. Την άλλη μέρα πάλι έβγαλε τον παράλυτο γέρο με το καρότσι του βόλτα, για να πάρει αέρα και ήλιο. Τα βράδια γύριζε κατάκοπη, μα ευχαριστημένη που είχε καταφέρει να δώσει λίγη χαρά στους φτωχούς ανθρώπους.Οι μέρες περνούσαν κι η Ελιά όλο δούλευε, όσο αδυνάτιζε. Μα έβλεπε πως ό,τι κι αν έκανε, ο κόσμος ήταν πάντα φτωχός και δυστυχισμένος.   Αυτό τη στενοχωρούσε πάρα πολύ κι έτσι στενοχωρημένη κάθισε στην αυλή του σπιτιού της και συλλογιζόταν.
                – Τι να κάνω, τι να κάνω. Δεν μπορώ να βλέπω τόση δυστυχία. Το σπουργίτι που την είδε τόσο στενοχωρημένη – και που την αγαπούσε γιατί κάθε μέρα του έριχνε σπόρους και ψίχουλα – δεν άντεξε και πέταξε βαθιά στο δάσος. Εκεί βρήκε την καλή νεράιδα και της είπε:
                – Τρέξε, καλή νεράιδα, η Ελιά είναι πολύ στενοχωρημένη, χλωμή κι αδύνατη.
                Η καλή νεράιδα ανήσυχη έτρεξε στην αυλή της Ελιάς και τη ρώτησε:
                – Τι έχεις, Ελιά μου, κι είσαι τόσο λυπημένη;
                – Αχ, καλή μου νεράιδα. Δεν μπορώ να βλέπω τόση φτώχεια και δυστυχία γύρω μου.
                – Και τι θέλεις, δηλαδή;
                – Θέλω να τους γίνω χρήσιμη. Θέλω να τους προσφέρω κάτι πολύτιμο που να τους δώσει ζωή και χαρά.
                – Το θέλεις αλήθεια τόσο πολύ;
                – Και βέβαια το θέλω, δε βλέπεις πως έλιωσα από τη στενοχώρια μου;
                – Τότε σταμάτησε να στενοχωριέσαι. Θα σε κάνω αυτό που θέλεις. Και τσουπ! την άγγιξε με το ραβδάκι της κι αμέσως η Ελιά έγινε ένα μεγάλο δέντρο, που έβγαλε φύλλα, λουλουδάκια άσπρα, που έγιναν ελιές πράσινες, μωβ, μαύρες. Έπεσαν στη γη, τα κουκούτσια φύτρωσαν, έγιναν δεντράκια και σχημάτισαν ένα μεγάλο ελαιώνα.
                Ήρθαν οι γείτονες, μάζεψαν τις ελιές, έβγαλαν λάδι, έφαγαν, χόρτασαν, ρόδισαν τα μάγουλά τους, ζωήρεψαν κι άρχισαν να χαμογελούν και να ζουν ευτυχισμένοι.
                Για να ευχαριστήσουν την ελιά και να της δείξουν την αγάπη τους, πήραν το λάδι τους, το έβαλαν στο καντήλι, για να θυμίζουν στην Παναγιά και στο Χριστό, την καλοσύνη της ελιάς και την αγάπη της για τον κόσμο. Κι η Παναγιά με τη σειρά της την ευλόγησε. Κι ο Χριστός κάτω απ’ την ελιά ήρθε και ξεκουράστηκε.  Κι εκείνη καμάρωνε ευχαριστημένη στη μέση στον ελαιώνα και φρόντιζε, όταν έρχονται οι άνθρωποι να τη μαζέψουν νά  ’ναι γεμάτη ελιές, να χορταίνουν οι φτωχοί, και να φωτίζονται απ’ τις καντήλες όλες οι εκκλησιές.



ΤΡΑΓΟΥΔΙ                                   
ΝΤΙΛΙ -ΝΤΙΛΙ -ΝΤΙΛΙ
http://youtu.be/a5NcvPKhSyo (ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΕΟΝΤΗΣ)
http://youtu.be/_y8JmXC4lNM (ΔΟΜΝΑ ΣΑΜΙΟΥ)
Ντίλι-ντίλι-ντίλι,ντίλι το καντήλι

που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι,

ντίλι-ντίλι-ντίλι.



Ήρθε ο ποντικός,πήρε το φιτίλι

μέσ από το καντήλι 
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι,
ντίλι-ντίλι-ντίλι.

Ήρθε και η γάτα,έφαγε τον ποντικό
που πήρε το φιτίλι μέσ από το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι,
ντίλι-ντίλι-ντίλι.

Ήρθε και ο σκύλος κι έπνιξε τη γάτα
που έφαγε τον ποντικό που πήρε το φιτίλι
μέσ από το καντήλι
 που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι,
ντίλι-ντίλι-ντίλι.

Ήρθε και το ξύλο και σκότωσε το σκύλο
που έπνιξε τη γάτα που έφαγε τον ποντικό
που πήρε το φιτίλι μέσ από το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι,
ντίλι-ντίλι-ντίλι.

Ήρθε κι η φωτιά κι έκαψε το ξύλο
που σκότωσε το σκύλο που έπνιξε τη γάτα
που έφαγε τον ποντικό που πήρε το φιτίλι
μέσ από το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι,
ντίλι-ντίλι-ντίλι.

Ήρθε και το ποτάμι κι έσβησε τη φωτιά
που έκαψε το ξύλο που σκότωσε το σκύλο
που έπνιξε τη γάτα που έφαγε τον ποντικό
που πήρε το φιτίλι μέσ από το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι,
ντίλι-ντίλι-ντίλι.

Ήρθε και το βόδι, ρούφηξε το ποτάμι
που σβησε τη φωτιά που έκαψε το ξύλο
που σκότωσε το σκύλο που έπνιξε τη γάτα
που έφαγε τον ποντικό που πήρε το φιτίλι
μέσ από το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι,
ντίλι-ντίλι-ντίλι.

Ήρθε και ο λύκος κι έφαγε το βόδι
που ρούφηξε το ποτάμι που σβησε τη φωτιά
που έκαψε το ξύλο που σκότωσε το σκύλο
που έπνιξε τη γάτα που έφαγε τον ποντικό
που πήρε το φιτίλι μέσ από το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι,
ντίλι-ντίλι-ντίλι.

Νά τος και ο κυνηγός και σκότωσε το λύκο
που έφαγε το βόδι που ρούφηξε το ποτάμι
που σβησε τη φωτιά που έκαψε το ξύλο
που σκότωσε το σκύλο που έπνιξε τη γάτα
που έφαγε τον ποντικό που πήρε το φιτίλι
μέσ από το καντήλι 
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι,
ντίλι-ντίλι-ντίλι.


Ντίλι-ντίλι-ντίλι,ντίλι το καντήλι

που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι,

ντίλι-ντίλι-ντίλι


Και ένα τραγούδι για μεγάλους
ΕΛΙΑ- ΜΙΛΤΟΣ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ http://youtu.be/pYktPrVW7gw



ΕΛΙΑ ΚΑΙ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

 Ο γνωστός πελασγικός μύθος αναφέρεται στον αγώνα της Αθηνάς και του Ποσειδώνα 
για την προστασία και την ονομασία της Αθήνας.
Βασιλιάς της Αθήνας ήταν ο Κέκροπας. Οι δύο αντίπαλοι ανέβηκαν πάνω στο βράχο 
της Ακρόπολης, όπου ήρθαν και οι άλλοι δέκα θεοί από τον Όλυμπο για να κάνουν τον δικαστή στη διαφωνία των δυο θεών, ενώ ο Κέκροπας παρίστατο ως μάρτυρας. 
Πρώτος ήρθε ο Ποσειδώνας, στάθηκε στη μέση του βράχου και με την τρίαινά του έδωσε ένα δυνατό χτύπημα στο έδαφος. Αμέσως ξεπήδησε ένα κύμα αλμυρού νερού που σχημάτισε μια μικρή λίμνη 
που την ονόμασαν "Ερεχθηίδα" θάλασσα. 
Μετά ήρθε η σειρά της Αθηνάς να παρουσιάσει το δώρο της και αφού κάλεσε τον Κέκροπα για μάρτυρα, φύτεψε μια ελιά πάνω στο βράχο, που ξεπετάχτηκε γεμάτη καρπό. 
Το δέντρο αυτό σωζόταν για πολλά χρόνια αργότερα.
Μετά από το δώρα της Αθηνάς ο Δίας κήρυξε το τέλος του αγώνα και είπε στους άλλους θεούς να κρίνουν σε ποιον από τους δυο θεούς να δοθεί η πόλη. 
Συγχρόνως ζήτησαν τη μαρτυρία και τη γνώμη του Κέκροπα.
Αυτός από το βράχο ψηλά έριξε μια ματιά γύρω, αλλά όπου να γύριζε, 
τα μάτια του αντίκριζαν αλμυρό νερό, τις θάλασσες που από παντού έζωναν τη χώρα. 
Το δέντρο όμως που είχε κάνει η Αθηνά να φυτρώσει ήταν το πρώτο που 
φύτρωσε σε όλη τη χώρα και ήταν συνάμα για την πόλη η υπόσχεση για 
δόξα και ευτυχία. Για αυτό ο Κέκροπας θεώρησε πως το δώρο της Αθηνάς ήταν 
πιο χρήσιμο και έτσι της δόθηκε η κυριαρχία της πόλης.

Η πιο κοινή εκδοχή του μύθου είναι η ακόλουθη...

Οι θεοί είπαν στους αντίδικους ότι θα κέρδιζε την πόλη εκείνος που θα έκανε το πιο χρήσιμο δώρο στους κατοίκους.
Τότε ο Ποσειδώνας χτύπησε την τρίαινά του στη γη και ξεπετάχτηκε 
ένα κατάλευκο άλογο. Οι αθάνατοι θαύμασαν το δώρο αυτό, 
γιατί ήξεραν πόσο χρήσιμο ήταν στη γεωργία και στα άλλα επαγγέλματα.
Αμέσως όμως η σοφή Αθηνά χτύπησε με το δόρυ της την αττική γη και φύτρωσε μια φουντωτή και αειθαλής ελιά.
Τότε οι Ολύμπιοι αποφάσισαν πως ο καρπός του ευλογημένου δέντρου 
ήταν πιο χρήσιμος για τους ανθρώπους της περιοχής 
και έτσι έδωσαν τη νίκη στην Αθηνά.
ΠΗΓΉ:http://www.paidika.gr

Η ξερή καρδιά της ελιάς

Όταν σταυρώθηκε ο Χριστός και απλώθηκε η θλίψη στον κόσμο,
μάδησαν τα φύλλα των δέντρων, ακόμη και οι βράχοι σκιστήκαν στα δύο.
Μόνο η ελιά έμεινε έτσι όπως ήταν, χωρίς να πέσουν τα φύλλα της.
Τα άλλα δέντρα πειράχτηκαν και ρώτησαν γιατί.
Κι εκείνη τους απάντησε:
«Εσάς σας πέσανε τα φύλλα μα φύλλα θα ξανακάνετε.
Εμένα δεν πέσανε τα φύλλα, μα το ξέρει η καρδιά μου...».
Γι' αυτό και η καρδιά της ελιάς είναι πάντα ξερή.
Μύθος από τη Νάξο για τους ξερούς κορμούς,που έχουν οι αιωνόβιες ελιές.
Ο μύθος του Δευκαλίωνα και της Πύρρας



Η ΕΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΔΙ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ 



Οι ελιές τρώγονται 


Γεμιστές ελιές 

Πατέ ελιάς 
  Ελαιόψωμο
Λαδοκούλουρα 
Λαδόπιτα 

Το λάδι χρησιμοποιείται για συντήρηση και γεύση 
  
Στη μαγειρική 

Στις σαλάτες 

Λαδολέμονο

Λαδόξιδο

Το λάδι χρησιμοποιείται στην βάπτιση των μωρών 
για να γλιστράει το παιδί από το κακό



Χρησιμοποιείται στα καντήλια 
 Και στις λάμπες ως καύσιμη ύλη
 Λυχναράκι

Με το λάδι της ελιάς φτιάχνονται κεριά και σαπούνι

Ελιές λέγονται και τα σημαδάκια στο σώμα μας 
Το ελαιόλαδο χρησιμοποιείται για τη θρέψη 
και λαμπερότητα των μαλλιών 

Ως συστατικό για αντηλιακά 

Για την ομορφιά του προσώπου

Και για μασάζ

Χρησιμοποιείται στα χρώματα 

Για να ζωγραφίζουμε 

Λαδοπαστέλ
Ελαιογραφία 
 

Για να βάφουμε το σπίτι 
Λαδομπογιά 
Και για βερνίκι για να προστατεύσουμε τα έπιπλα 

Το λάδι ( όχι της ελιάς ) χρησιμοποιείται  
για λίπανση  στα αυτοκίνητα και όχι μόνο




Το κλαδί της ελιάς είναι σύμβολο ειρήνης 




Και δίνονταν ως βραβείο στους Ολυμπιακούς αγώνες 

Κότινος 
 

Και το χρώμα λαδί πήρε το όνομα του από το χρώμα του λαδιού 


ΕΛΙΑ ΚΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ 

Καρτέλες αντιστοίχισης 



ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ



      


ΕΛΙΑ ΚΑΙ ΓΛΩΣΣΑ

 
ΤΥΠΟΙ ΛΑΔΙΟΥ 

ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ
ΑΡΑΒΟΣΙΤΕΛΑΙΟ
ΒΑΜΒΑΚΕΛΑΙΟ
ΣΟΓΙΕΛΑΙΟ
ΗΛΙΕΛΑΙΟ
ΟΡΥΚΤΕΛΑΙΟ


ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ 
Από κλαδάκι κρέμεται
στην αγορά πουλιέται
το εξωτερικό της τρώγεται
το κόκαλο πετιέται. Tι είναι ; 


Μάνα και θυγατέρα έχουν το ίδιο όνομα.Τι είναι;


 Γύρω γύρω θάλασσα, 
στη μέση μια φωτίτσα.Τι είναι;

Δεν πεθαίνει κι αν περάσουν
χρόνια εκατό και χίλια 
μας χορταίνει , μας φωτίζει
μας ανάβει τα καντήλια . Τι είναι;


ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ - ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ 

Μου έβγαλαν το λάδι. (Με κούρασαν)
Η θάλασσα είναι λάδι ( Είναι ήρεμη )
Αυτός χάνει λάδια. ( Δεν πάει καλά) 
Μην ρίχνεις λάδι στη φωτιά. ( Μην τραβάς τα πράγματα στα άκρα)
Έκανε λαδιά . ( Έκανε χαζομάρα) 
Τον λάδωσε. ( Τον δωροδοκησε) 
Να λαδώσει λίγο το αντεράκι μου. ( Να φάω κάτι γιατί πεινάω) 
Δεν τρώγεται ούτε με το λάδι ούτε με το ξύδι. (Είναι κακός)
Η αλήθεια και το λάδι βγαίνουν πάντοτε από πάνω. 
Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, τρεις και το λαδόξυδο.


ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
    Η ΕΡΓΑΣΙΑ 

ΜΕ ΤΟ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΠΕΡΙΤΥΛΙΓΜΑ



ΕΚΦΡΑΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ 


Λαδοκούλουρα 


ΕΛΑΙΩΝΑΣ ΑΠΟ ΠΛΑΣΤΕΛΙΝΗ


ΕΛΑΙΩΝΑΣ ΤΟΥ ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ
ΜΕ ΛΑΔΟΠΑΣΤΕΛ




ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

ΧΟΡΟΣ ΣΕ ΖΕΥΓΑΡΙΑ 
ΔΥΟ ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΛΑΔΙ , ΔΥΟ ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΞΥΔΙ 
ΣΦΙΧΤΑΓΚΑΛΙΑΣΤΗΚΑΝΕ ΠΑΝΩ Σ ΕΝΑ ΑΓΓΟΥΡΑΚΙ 
ΣΤΟ ΡΥΘΜΟ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΧΟΡΕΨΑΝΕ ΒΑΛΣΑΚΙ

ΝΤΟΜΙΝΟ 

ΕΛΙΑ - ΕΛΙΑ ΜΑΥΡΟΕΛΙΑ ΠΟΣΑ ΦΥΛΛΑ ΣΤΑ ΚΛΑΔΙΑ 

ΕΛΑΙΟΔΡΟΜΙΑ ΜΕ ΚΟΥΤΑΛΙ
ΠΟΙΑ ΟΜΑΔΑ ΚΕΡΔΙΣΕ- ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΗ


ΛΙΟΜΑΖΩΜΑ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

Φάγαμε ελιές ,  ψωμί και λάδι, το μυρίσαμε , 
το αλείψαμε στα χέρια μας , ζωγραφίσαμε ελαιώνες 
 και πειραματιστήκαμε 

  ΨΩΜΙ ΛΑΔΙ ΚΑΙ ΡΙΓΑΝΗ




ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΜΕ ΛΑΔΙ


ΔΡΑΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ
"Η ΔΙΑΜΑΧΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ 
ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ"

4 σχόλια:

  1. ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΕΙΡΗΝΗ
    ΤΑ ΕΧΕΙ ΟΛΑ
    ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ
    ΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΘΗΚΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πω πω!!!! ποταμός.. τόση εληά.. δεν έχω ξαναδεί!! .. μπράβο και πάλι μπράβο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΜΠΡΑΒΟ ΕΤΣΙ ΠΕΡΙΠΟΥ ΤΟ ΧΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΚΙ ΕΓΩ .. ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΜΕ ΠΟΛΥ ΨΩΜΙ ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ ολοκληρωμένη προσέγγιση του θέματος "ελιά"! Μπράβο σου:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.